İnce Satırlar
Liste Modu
Döşeme Modu
Sade Döşeme Modu
Blog Modu
Çevre bilimci Robin Wordsworth'ün liderlik ettiği uluslararası ekip, Mars’ın düşük basınçlı ve karbondioksit yüklü atmosferini taklit eden bir laboratuvar ortamında "dunaliella tertiolecta" adlı yeşil yosun türünü başarıyla yetiştirdi. Bu yosunlar, zararlı UV ışınlarını engellerken fotosentez için yeterli ışığı geçiren biyoplastikten yapılmış 3D baskılı bir odacıkta büyütüldü.
Mars'ta Yetiştirilen Yosun, Kolonini Büyütülmesi İçin Kullanılabilir
Bu odacığın yapımında kullanılan biyoplastik, polilaktik asit (PLA) ki bu projeyi asıl heyecan verici kılan da bu aslında. Çünkü poliaktik asit, Mars koşullarında yetiştirlen bu yosunlardan elde edilebiliyor. Bu da Mars'taki habitat alanlarının doğrudan orada üretilen biyoplastikle kurulacağı sürdürülebilir bir sistemin mümkün olduğunu gösteriyor.
Mars'ta yeni koloniler kurup bu koloniyi büyütmenin önündeki en önemli engellerden biri, bu proje için gerekli malzemelerin tamamını Dünya'dan göndermenin hem maliyet hem de zaman açısından son derece zorlayıcı olması. Ancak Mars'taki yerleşkenin büyütülmesi için kullanılacak malzemenin doğrudan Mars'ta üretilmesi, bu süreci çok daha kolay hâle getirebilir. Robin Wordsworth de “Eğer yosun biyoplastik bir habitatta büyüyebiliyorsa, zamanla bu sistem kendi kendini besleyebilir ve genişleyebilir” diyerek projenin uzun vadeli potansiyeline dikkat çekiyor.
Yapay Habitatlar, Doğanın Kendi Döngüsünü Taklit Ediyor
İkinci katman ise 3D yazıcıyla üretilmiş biyoplastikten (polilaktik asit) yapılmış özel bir büyüme odacığı. Bu malzeme, ultraviyole (UV) ışınlarını filtreleyerek fotosentez için gereken görünür ışığın geçişine izin veriyor. Aynı zamanda düşük atmosferik basınca dayanıklı bir yapı sunuyor. Mars yüzeyindeki 600 Pascal gibi son derece düşük basınç koşullarında sıvı su normalde buharlaşır. Ancak bu odacık, iç ve dış basınç farkını dengeleyen yarı-kapalı bir mikro ortam oluşturarak suyun içeride sıvı hâlde kalmasını sağlıyor. Böylece yosunların büyümesi için gerekli üç temel unsur—ışık, karbondioksit ve su—sabit bir şekilde sağlanabiliyor.
Sistemde kullanılan Dunaliella tertiolecta adlı yosun türü, zorlu koşullarda fotosentez yapabilmesiyle biliniyor ve Mars atmosferindeki yüksek karbondioksit oranından faydalanarak enerji üretimini sürdürebiliyor. Bu biyoplastik odacıklarda yetiştirilen yosunlar ileride, aynı PLA biyoplastik yapıların üretimi için de biyokütle olarak kullanılabilir. Bu da “kendi kendini büyüten habitat” fikrinin temelini oluşturuyor. Ancak projenin etkileri sadece Mars’la sınırlı değil. Wordsworth’e göre bu tür biyomalzeme temelli sistemler, gelecekte Dünya’daki sürdürülebilirlik teknolojilerine de önemli katkılar sunabilir.
Şimdi sırada, bu habitatların vakum ortamında da işleyip işlemediğini test etmek var. Çünkü Ay ve derin uzay görevleri için bu teknoloji büyük önem taşıyabilir. Ekip ayrıca, tamamen kapalı döngüye sahip, kendi kendine yeterli bir yaşam alanı sistemi geliştirmeyi de hedefliyor.
Bu haberi ve diğer DH içeriklerini, gelişmiş mobil uygulamamızı kullanarak görüntüleyin:
normal.. dünyanın yüzde 95 i google arama motoru kullaniyor bana göre