Bu hafta Science Advances dergisinde yayımlanan çalışma, Kolmogorov’un türbülans teorisinin aslında Taylor-Couette akışlarında da geçerli olduğunu kanıtladı. Böylece akışkanlar dinamiğinde onlarca yıldır süren en büyük belirsizliklerden birine son verilmiş oldu.
Okinawa ekibi, 80 yıldır açıklanamayan bu çelişkiyi çözebilmek için Kolmogorov’un daha genel teorik çerçevesine başvurdu; yalnızca eylemsizlik aralığına değil, aynı zamanda enerjinin en küçük ölçeklerde nasıl dağıldığına da odaklandılar. Araştırmacılar, akışın viskozitesine ve en küçük hareket ölçeklerine göre yeniden ölçeklendirme yaptıklarında, gizli bir evrensellik ortaya çıktı. Yani Taylor-Couette sistemleri de tıpkı atmosferik rüzgârlar veya okyanus akıntıları gibi, Kolmogorov’un 1941’de tanımladığı evrensel enerji dağılımına uyum gösteriyordu.
Bu Çalışma, Benzersiz Bir Deney Düzeneği Sayesinde Mümkün Oldu
Profesör Pinaki Chakraborty, konuyla ilgili yaptığı açıklamada “Bu problem, akışkanlar mekaniğinde adeta bir yara gibiydi. Artık bu çelişkiyi ortadan kaldırarak hem Kolmogorov teorisini doğruladık, hem de OIST-TC sistemiyle türbülans araştırmalarında yeni bir dönemi başlattık.” ifadelerini kullandı.
Bu keşif, yalnızca teorik bir çelişkinin çözümüyle sınırlı değil. Artık Taylor-Couette sistemleri, kapalı sistemlerde türbülansın kontrollü biçimde incelenebileceği güçlü bir deneysel platform olarak kullanılabilecek. Bu sayede bilim insanları, akışkanlara farklı katkı maddeleri (polimerler, kabarcıklar, tortular vb.) ekleyerek enerji aktarım süreçlerini ayrıntılı biçimde analiz edebilecek. Elde edilen veriler, hava tahmini modellerinden motor tasarımlarına, hatta yıldız oluşum süreçlerine kadar pek çok alanda daha doğru hesaplamalar yapılmasına katkı sağlayabilir.
Kaynakça https://phys.org/news/2025-08-elegant-theory-chaos.html https://www.perplexity.ai/discover/tech/oist-proves-kolmogorov-turbule-LNSpTl_oRKGSo7ZHgrCwHw Bu haberi ve diğer DH içeriklerini, gelişmiş mobil uygulamamızı kullanarak görüntüleyin: