Mars yolculuğu için yeni nükleer roket tasarımı geliştirildi

Metin Akpınar

Teknoloji Editörü

Mars yolculuğu için yeni nükleer roket tasarımı geliştirildi — Ohio State University mühendisleri, **Mars’**a yolculuk süresini **yarı yarıya azaltabilecek** yeni bir **nükleer roket konsepti** üzerinde çalışıyor. Geliştirilen sistem, sıvı uranyumu roket yakıtını ısıtmak için kullanıyor ve bu sayede daha hızlı ve verimli bir nükleer itki sağlıyor.

NASA ve özel sektör ortakları Ay ve Mars’ta düzenli insan varlığını tesis etmeyi hedefliyor. Ancak uzay yolculuğunun geleceği, araçları daha hızlı ve uzun mesafelere itebilecek motorların geliştirilmesine bağlı. Bu noktada nükleer termal itki teknolojisi, hem seyahat süresini önemli ölçüde kısaltmayı hem de daha ağır yükleri taşımayı mümkün kılabilecek yeni motor çözümleri arasında ön plana çıkıyor.

Nükleer itki ile hızlanmış yolculuk

Nükleer itki, bir nükleer reaktörü kullanarak sıvı yakıtı aşırı sıcaklıklara ısıtıyor. Bu yakıt gaz haline dönüştürülerek nozuldan dışarı atılıyor ve itki oluşturuyor. Yeni geliştirilen motor konsepti olan santrifüj nükleer termal roket (CNTR) ise yakıtı doğrudan sıvı uranyum ile ısıtıyor. Bu yöntem hem klasik kimyasal roketlerden hem de diğer nükleer itki motorlarından daha yüksek verimlilik vaat ediyor.

Eğer CNTR başarılı olursa gelecekteki uzay araçları daha az yakıtla daha uzun mesafeleri kat edebilecek. Geleneksel kimyasal motorlar belirli miktarda yakıttan yaklaşık 450 saniye itki sağlarken (özgül itici kuvvet/ özgül itiş gücü), nükleer itki motorları yaklaşık 900 saniyeye ulaşabiliyor. CNTR ile bu değer daha da yükselebilir. Araştırmacılara göre bu sayede klasik sistemlerle 1 yıl sürecek Mars yolculuğu 6 aya düşebilir.

Bununla birlikte CNTR sadece daha hızlı seyahat sağlamakla kalmayacak, aynı zamanda amonyak, metan, hidrazin veya propan gibi uzayda bulunan yakıtları da kullanabilecek. Bu sayede asteroitler veya diğer gök cisimlerinden yakıt temini mümkün olabilecek. Ancak konsept halen geliştirme aşamasında. Mühendisler, motorun başlatma, durdurma ve çalışma süreçlerinde oluşabilecek istikrarsızlıkları önlemeye çalışıyor ve sıvı uranyum kaybını minimize etmenin yollarını arıyor.